خصومت، خشم و خطر بروز آترواسکلروز عروق کرونر

مقدمه: پژوهش های پیشین درباره اتیولوژی آترواسکلروز عروق کرونر در ایران، غالباً بر ریسک فاکتورهای پزشکی و بالینی تأکید داشتند. اما درباره ریسک فاکتورهای رفتاری آترواسکلروز عروق کرونر، مانند خصومت و خشم، پژوهش های اندکی در ایران انجام شده است. مطالعه حاضر، با هدف تعیین تفاوت بین بیماران با علائم آترواسکلروز شریان کرونر(مورد) و افراد سالم (شاهد)، از نظر خصومت و خشم انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر، در قالب یک طرح مورد- شاهد انجام شد. داده ها از 77 بیمار با علائم آترواسکلروز عروق کرونر (مورد) که به کلینیک قلب و عروق بیمارستان افشار یزد مراجعه کرده بودند و 78 نفر سالم (از لحاظ عروق کرونر و سلامت قلبی و عروقی) جمع آوری گردید. دو گروه، به پرسشنامه پرخاشگری باس و پری(bpaq) پاسخ دادند. نتایج: تفاوت معناداری میان بیماران و افراد سالم، از نظر خصومت(05/0>p) و خشم(001/0>p) وجود داشت. تحلیل رگرسیون لوجستیک چندگانه به شیوه سلسله مراتبی نیز نشان داد که متغیرهای اجتماعی- جمعیت شناختی و بالینی(مرحله 1)، بین 5/35 تا 4/47 درصد و متغیرهای خصومت و خشم(مرحله 2)، 7/6 الی 9 درصد از واریانس متغیر ملاک ابتلاء به آترواسکلروز شریان کرونر را تبیین کردند. نتیجه گیری: خصومت و خشم از جمله ریسک فاکتورهای نیرومند برای آترواسکلروز عروق کرونردر جمعیت های ایرانی هستند. بنابراین، به منظور کاهش نرخ بروز آترواسکلروز عروق کرونر، لازم است در کنار مداخله های پزشکی، به مداخله های رفتاری در جهت تعدیل رفتارهای مبتنی بر خصومت و خشم، توجه شود.